Υπαρχουν φορες που νιωθουμαι τη μοιρα να κλεινει
γυρο μας σαν χερι γυρο από πομολο πορτας.
ναι μπορουμαι να αντισταθουμαι.
Αλλα ένα πομολο που δεν γυριζει
μια πορτα που κολαει και δεν ανοιγε
είναι ενοχλητικη για τους ( θεους),
και οι (θεοι) μπορει να αποφασισουν
να την ανοιξουν με μια κλοτσια.
Η ακομα χειροτερο,
μπορει να απομακρυνθουν αηδιασμενοι,
αφηνοντας μας να κρεμομαστε βουβοι
από τους σφιχτους μεντεσεδες μας,
εχοντας χασει τη μοναδικη ευκαιρια στη ζωη μας
να ανοιχτουμε στον περιτο κινδυνο,
και επομενος και στη γοητεια της ζωης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου